.png)
Η μπλόγκερ Katka σας έδωσε πρόσφατα συμβουλές για το πώς να κάνετε την πρώτη σας βόλτα 100 χιλιομέτρων, γεγονός που με ενέπνευσε να σκεφτώ να κάνετε x αριθμό μεγαλύτερων διαδρομών, ώστε ακόμα και οι ημιεπαγγελματίες να μην αισθάνονται ενοχές που ξεχνιούνται εδώ:-)
Αφήνοντας στην άκρη την προετοιμασία του ρουχισμού, των προμηθειών, της ώρας εκκίνησης και ενδεχομένως της εύρεσης συντρόφων, θα προβληματιστώ για τη διαδρομή και το νόημα της μεγάλης διαδρομής.
Για να μην παριστάνω τον 2ο καλύτερο στον κόσμο μετά τον Sagan, λίγα λόγια για τα 100 μου. Οδηγώ ως πρότυπο συζύγου και πατέρα δύο παιδιών, δηλαδή δεν έχω πολύ χρόνο για μεγάλες διαδρομές. Και ακόμα και αν υπάρχει πάσο 3-4 ωρών, προτιμώ μια θρεπτική βόλτα με MTB, όπου φτάνω σε ένα νούμερο όπως 70 χλμ. σε 4 ώρες, αλλά η κατανάλωση θερμίδων και η αντοχή που απαιτείται είναι, τολμώ να πω, πολύ μεγαλύτερη από μια επίπεδη βόλτα 100 χλμ. και λίγο μεγαλύτερη από 100 χλμ. στην άσφαλτο σε λόφους, οπότε η προετοιμασία είναι ακόμα πιο σημαντική από ότι για μια επίπεδη βόλτα 100 χλμ. δηλ.στην περίπτωσή μου καμία:-) Ίσως το μόνο πρόβλημα που έχω είναι να πείσω τον εαυτό μου ότι ακόμα και αν με τραβάει το έδαφος να πάω στο δρόμο...
Ο 11χρονος γιος μου θα μπορούσε να μιλήσει για την προετοιμασία. Ήθελε να βάλει 100 χιλιόμετρα σε μια μέρα τον Ιούλιο χωρίζοντάς τα σε δύο διαδρομές. Πρώτα όλη η οικογένεια το Σάββατο το πρωί για 20 χιλιόμετρα στους λόφους του δάσους, εγώ κλασικά με τον 2χρονο γιο στο κάθισμα του αυτοκινήτου, η γυναίκα στη φούλα μαζί μας. Στο σπίτι άλλαξα το ποδήλατό μου και πήγα με το γιο μου κατ' εξαίρεση στο επίπεδο, ένα ταξίδι γύρω από το ποτάμι, compou στην άλλη πλευρά, ότι θα τελειώσουμε τα 80 χιλιόμετρα. Αλλά όπου, ο γιος μου είναι μαξιμαλιστής Μαξιμίλιαν, εξακολουθήσαμε να το κάνουμε εκατό στην άσφαλτο. Κάπως έτσι, αυθόρμητα το πρωί, αποφασίσαμε να κάνουμε εκατό, εκ των οποίων τα 120 χιλιόμετρα ήταν 120 χιλιόμετρα για την ημέρα...
Συγκεντρώνω περίπου 5-6 τέτοιες εκατοντάδες στην άσφαλτο το χρόνο, φέτος κατ' εξαίρεση 7. Μια μπάρα ανάγκης στην τσέπη μου που ως επί το πλείστον με συνοδεύει για όλα τα 100χλμ και άφθονο νερό, ειδικά αν κάνει ζέστη. Το ιδανικό είναι να τα βάλω όλα σε μια διαδρομή χωρίς να χρειαστεί να ανεφοδιαστώ και αυτό το έχω καταφέρει μόνο μια φορά φέτος - καθαρή ασταμάτητη οδήγηση. Αλλά αυτό φτάνει στις προμήθειες, τις οποίες υποσχέθηκα να μην εξετάσω, οπότε ας πάμε στη διαδρομή και στη σημασία της οδήγησης σε ένα.
Θα ξεκινήσω με το ερώτημα αν κάνουμε την εκατοντάδα για την εκατοντάδα ή για τη χαρά της διαδρομής. Αν το Α είναι σωστό, κάτι που μου συμβαίνει κατά καιρούς προκειμένου να τηρήσω τη δέσμευσή μου να δώσω τουλάχιστον ένα GF (Gran Fondo) σε μια σεζόν, τότε μάλλον θέλουμε να το βγάλουμε από τη μέση το συντομότερο δυνατό και να προσπαθήσουμε να κάνουμε check in στο επίπεδο, ιδανικά σε 3 ώρες και 10 λεπτά:-) Δεν έχω καταφέρει να το κάνω αυτό ακόμα, καθώς έχω περάσει από τα επίπεδα σχέδια στο να κατευθύνομαι προς τους λόφους μετά από 50 χιλιόμετρα ούτως ή άλλως. Αλλά αν προσθέσουμε κάποιο αλατοπίπερο, το οποίο προτιμώ, και προσπαθήσουμε να πάμε πιο μακριά στη διαδρομή από ό,τι σε μια κανονική βόλτα 1-2 ωρών, επιλέγω τους πιο απομακρυσμένους λόφους με μια προσπάθεια για singletrack σε αυτούς. Έτσι, η διαδρομή επιμηκύνεται σε τρεις ώρες και 40 λεπτά, τα οποία περνούν πολύ γρήγορα σε ένα όμορφο δασικό περιβάλλον με θέα στις κοιλάδες. Α, ανέφερα ότι ο χρόνος περνάει πιο γρήγορα στο δάσος; Αλλά αυτό θα το βάλω σε άλλο blog:-)Αλλά έχω ράψει στον εαυτό μου ένα σακάκι. Τραβάω εκατό κορδόνια από τον Μάρτιο, δύο φορές τον Αύγουστο, και όταν λέω τραβάω κορδόνια στην εποχή εννοώ όλο το χρόνο για μένα. Αλλά πώς το καταφέρνεις αυτό με μια οικογένεια με παιδιά; Είτε ξυπνάς στις 4:00 το πρωί είτε ξεκινάς στις 20:00 από τα μεσάνυχτα. Ή προσφέρεις γενναιόδωρα στη γυναίκα ένα Σαββατοκύριακο στο σπίτι των γονιών της και όσο ο παππούς και η γιαγιά παίζουν με τα παιδιά, οι μανιακοί μπορούν να κάνουν βόλτες.
Εγώ μάλιστα έκανα μια προσπάθεια για μια βραδινή εκατοντάδα φέτος το χειμώνα, αλλά δεν το έκανα κυκλώνοντας κάτω από τα φώτα νοερά, κατέληξα στο 87ο χιλιόμετρο, αλλά αυτό είναι ένα πεταμένο γάντι για τον επόμενο χειμώνα όπου πιστεύω ότι οι εκατοντάδες θα πέσουν μια χαρά! Και αυτό οφείλεται κυρίως στο χτίσιμο της αντοχής και της ανθεκτικότητας. Αυτό το εκατό είναι ένας μαγικός αριθμός, πιο όμορφος από το 88 ή το 99. Δίνει κίνητρο για την κατάκτησή του, γεγονός που έχει επομένως ευεργετική επίδραση στην οικοδόμηση της φυσικής κατάστασης και, αν γίνεται τους χειμερινούς μήνες στο σκοτάδι, στην ψυχική ανθεκτικότητα. Είναι ένα καλό θεμέλιο για σταθερή υγεία και δυνατούς μύες:-) Είναι επίσης μια ευκαιρία να βγάλετε νέες, φρέσκες ιδέες και να μείνετε για λίγο μόνοι με τον εαυτό σας, παρά τους τυχόν συντρόφους που μπορεί να έχετε, γιατί σίγουρα δεν πηγαίνετε ο ένας δίπλα στον άλλο στον κεντρικό δρόμο και μιλάτε τον χειμώνα για λόγους ασφαλείας....Το σπορ είναι καλό, οι μεγάλες βόλτες ειδικά!
